Onze geschiedenis


Onze geschiedenis

’t Begon eigenlijk met een glaasje bier. Een glaasje bier dat er eigenlijk niet eens was. "Nu een lekker glaasje koud bier", zei Jan Joossen. "En dan een lauwe douche", vond Frans Kusters. Iedereen, die die lange hete zomerdag in juni 1968 weer eens uren achter elkaar op de baan had gestaan, dacht dat drinken aan een kraan, die diende om de banen te besproeien, niet het comfort van een redelijke tennisvereniging bood.

Maar er was ook helemaal geen tennisvereniging. Dat vertelde burgemeester Cramer ons –Gerad Klinkhamer en mij- toen wij met hem gingen praten. Dat was 1969. "De Gemeente staat uiterst sympathiek tegenover uw wensen, maar ja: met particulieren kunnen wij natuurlijk niet praten over het bouwen van een tennispaviljoen". Wat dan? Ook daarover was de burgmeester zeer duidelijk: "Komt u maar met een officiële vereniging. Is die groot en sterk genoeg, dan kan het College van B & W iets voor u gaan doen".

Dat hebben de drie initiatiefnemers (ook Jan Joossen hoorde daarbij) toen maar gedaan. Ik meen dat de heer Cramer toen hem nog geen twee maanden later een vereniging van bijna honderd leden werd aangeboden, toch wel enigszins verbaasd was. Dat was overigens niet het grootste probleem, het oprichten van een vereniging. De meeste spelers, die bij de heer Kauling – Richard is ons wellicht vertrouwder – baanruimte huurden, wilden best een clubhuis.
Moeilijker was het voor het bestuur onder leiding van Goos Klaassen om in 1970 voor die nieuwe leden van die nieuwbakken club allerlei activiteiten te ontwikkelen zonder een clubhuis.

Toen zei iemand: "Dan zetten we een paar bungalowtenten neer met tafels erin en een spiritusbrander en we verkopen soep en gevulde koeken. We kopen een paar kratten pils en wat flessen Herry, glazen kosten niet teveel, kan de club wat verdienen". Altijd weer kwam toch dat pils in Tennisvereniging "Naarden" op de proppen. Of ging het wel om de verdienste? Hoe het ook zij: het toernooi slaagde. De plek waar het prieel had gestaan was een mooie zandbak voor de peuters, limonade, bier, soep, gevulde koeken en sherry smaakten uitstekend op het gras en er werd als altijd verwoed getennist en veel gelachen.

Maar die zomer kraakte het. Er moest natuurlijk wel een paviljoen komen. Maar de gemeente stelde een keet voor. Een houden keet, die feitelijk voor een voetbalvereniging was. Lange spoelbakken voor twee elftallen, een scheidsrechter, wat kleedkamers. "Maar beste meneer de wethouder, dat is toch geen behuizing voor een tennisvereniging. Met alle respect voor voetballers, maar die willen dat ook niet meer". Toen was er een wat groter houten gebouwtje. “Maar beste gemeente, wij zijn niet drankzuchtig, maar hierin krijgen wij nooit een Horecavergunning”.
Zo werden er nog enige gesprekken gevoerd en toen kwam het keiharde ultimatum van de gemeente: "Wij bouwen het stenen paviljoen, dat de heer Hermanides heeft getekend, maar jullie zorgen voor alle schilderwerk en de totale inrichting en de vereniging betaalt f. 10.000,00 mee". Zo niet ‘en antwoord diezelfde avond – dan geen verdere gesprekken en geen tennispaviljoen. Was die wethouder zo wijs of waren zo veeleisend geweest? ’t Was wel een stugge houding tegenover een vereniging zonder geld, die nog geen twee jaar bestond. Maar och, het bestuur zei ja en dacht: "Wat we te kort komen, kan misschien de gemeente wel bijbetalen. Een failliete vereniging is ook geen reclame".

Toen startte de bouw in het najaar en er is die winter door ene grote groep vrijwilligers hard gewerkt om te schilderen, zoals afgesproken. "En kun jij zaterdag dan die banken in elkaar timmeren, want Cees zal de deuren schilderen. En de bar moet ook nog worden afgetimmerd". En toen stond het er en toen liepen de toernooien en toen werden de junioren getraind en toen draaide opeens de competitie.
En de vereniging is ook niet zo verschrikkelijk arm meer. ’t Is allemaal – lijkt mij – wat professioneler, er kan wat meer. Dat is goed en dat moet ook zo blijven. Maar ik ben toch blij dat ik die begintijd met al die improvisaties en al die kleine spanninkjes heb meegemaakt. Wat dachten jullie, Fiep, Gonnie, Tom, Roel, Frans, Cees, Wieske, Colette, Chris, Marjolein, Stefan, Jan, JanJaap, Goos, Anneke, Lien, Jan, Gerda, Tjake, Henk, Ans, Els, Ank, Shelly, Fred ??

Jan Piloo.
Artikel uit het jubileumclubblad 10 jaar bestaan d.d. september 1979.

Vragen?

logo

E-mail

[email protected]

Telefoon

+31 35 694 0977

Adres

Amersfoortsestraatweg 14a
1411 HC Naarden

KVK-nummer

40516032